Prolog

   Dokładnie pamiętam dzień kiedy to się zaczęło. Byłam uroczą ośmiolatką , którą się wszyscy zachwycali. Moje dni wypełnione były zabawą, radością i szczęściem. Nie wiedziałam co to złość, smutek, czy bieda. Moi rodzice byli ludźmi zamożnymi, którzy stawiali mnie zawsze na pierwszym miejscu. Wszystkie moje zachcianki były spełniane,mama zawsze mówiła,że moje szczęście jest najważniejsze.

***

Tego wieczoru miałam pierwszy  raz nocować poza domem, u mojej przyjaciółki Jess.

Od rana chodziłam całą w skowronkach i z uśmiechem na twarzy.Wszystkie rzeczy, które były mi potrzebne tej nocy miałam spakowane w różowym plecaku, obok którego stał biały,pluszowy miś, bez którego nie zmrużyła bym oko, podobnie jak Jess, bez swojego pingwina. 

Po kolacji podczas której panowała cisza co zdarzało się bardzo rzadko, pobiegłam na górę do  swojego pokoju po rzeczy i szybko zbiegłam z powrotem do holu, gdzie czekali na mnie rodzice. Tanecznym krokiem podeszłam do mamy i chwytając ją za rękę pociągnęłam stronę drzwi wyjściowych. Jakie było moje zdziwienie gdy rodzicielka zamiast pójść za mną, puściła moją rękę i stała w tym samym miejscu.

-No chodź- powiedział 

-Nie dzisiaj-powiedziała głosem bez emocji.

-Co? Idziemy dzisiaj!- krzyknęłam i tupnęłam w podłogę.

-Nie-powiedział tata stanowczo.

Moje ciało zaczęła wypełniać nowa emocja: ZŁOŚĆ. Czułam jak mój organizm się rozpala, jakby zaraz miał się zapalić. Tyle przygotowań, czasu, a teraz NIE.

Z moich palców zaczął wydobywać się dym. Uniosłam rękę w stronę taty,a  z czubków moich palców poleciały iskry. Po chwili usłyszałam krzyk, krzyk pełen bólu, rozpaczy i smutku. Szybko schowałam dłoń za plecy i skierowałąm wzrok na pełne bólu oczy mamy.